Kino Centrum Sztuki Współczesnej będzie miejscem spotkań z gwiazdami polskiego filmu

[break]
Patrząc na czerwcowy kalendarz kina i dwa ostatnie miesiące można chyba stwierdzić, że pomysł spotkań z twórcami filmu w CSW przyjął się na dobre...
To drugi miesiąc naszej działalności, kiedy staramy się wprowadzić tradycję spotkań z twórcami. To osoby różnych profesji. Gościliśmy już m.in. Dorotę Kędzierzawską i Artura Reinharta, Magdalenę Łazarkiewicz, prof. Marka Hendrykowskiego. Z kolei w czerwcu spotkamy się z dwiema aktorkami, reżyserem i dyrektorem festiwalu filmowego w Gdyni. Idea tych spotkań jest taka, by przekonać publiczność do rozmów o filmach. Chcemy w ten sposób ośmielić widzów do zadawania pytań autorytetom, gwiazdom. Części spotkań towarzyszą projekcje, więc można zapytać o film, który się właśnie zobaczyło. Chcemy u nas stworzyć okazję do rozwijania zainteresowań dla wszystkich miłośników kina.
Z doświadczenia wiem, że nie jest łatwo przekonać publiczność do zadawania pytań - szczególnie znanej osobie.
To prawda. Poza tym wielu ludzi krępuje się mówić o filmach, ponieważ uważa, że to wymaga szczególnych kompetencji i wykształcenia. Otóż nie. Każdy z nas ma prawo o nich mówić, dzielić się swoimi wrażeniami. Im więcej oglądamy, tym zwiększa się nasza wiedza.
Niedługo, 2 czerwca, widzowie będą mogli spotkać się z Małgorzatą Zajączkowską - wybitną aktorką, która za sprawą roli w filmie „Noc Walpurgi” Marcina Bortkiewicza...
... przeżywa swój wielki powrót. Za rolę w filmie „Noc Walpurgi” aktorka dostała nagrodę w Koszalinie. W jej uzasadnieniu napisano, że jurorzy i publiczność dziękują za przywrócenie Małgorzaty Zajączkowskiej polskiemu kinu. Warto dodać, że to jedna z niewielu polskich gwiazd, które odniosły sukces za oceanem, grając w języku angielskim. Małgorzata Zajączkowska wystąpiła u Paula Mazurskiego i u Woody’ego Allena. To znakomici twórcy i znaczące role.
To wszystko jest przed Olgą Bołądź, która będzie gościem w CSW już 25 czerwca.
Tak, ale Olga Bołądź, pomimo młodego wieku, już odniosła spektakularne sukcesy teatralne. Występowała m.in. w Hiszpanii, grając w tym języku. Aktorka ma wielki talent do języków, co może jej otworzyć drogę do wielkiej filmowej kariery. U nas będzie gościem przy okazji odsłonięcia swojej „Katarzynki” w Piernikowej Alei Gwiazd.
A Janusz Zaorski?
Janusza Zaorskiego chcemy wykorzystać do nieco innej roli, ponieważ jest to wybitny znawca piłki nożnej wśród polskich filmowców. Dał temu dowód swoimi filmami. „Piłkarski poker” znamy, ale Janusz Zaorski to też twórca dokumentów m.in. o Emanuelu Olisadebe pt. „Biało-czerwono -czarny”, czy udziale polskich piłkarzy w mundialu w 2006 r. Będzie okazja, by go zapytać, jak to jest pracować nad filmem, który jest na fali naszych emocji, oczekiwań i nadziei, a te nadzieje zostają niespełnione. Film, który ma dokumentować sukces, staje się dokumentem rozczarowania. Mam nadzieję, że tuż przed rozpoczęciem Euro 2016 odczarujemy te wszystkie nasze dotychczasowe niepowodzenia.
Senior w kinie to też niecodzienny widok, ale kino w CSW ma dla osób starszych specjalną ofertę.
Oferta dla seniorów jest rozgrzewką przed tym, co przygotowujemy. Raz na miesiąc mamy seanse dla seniorów. Ich opiekunem jest prof. Dariusz Brzostek. Staramy się dobierać te filmy tematycznie. Dostaliśmy nawet zamówienie od seniorów, którzy chcą filmów o... witalności. Temat przemijania oczywiście może się pojawić, ale...
Nie będą to filmy o starości. A co z młodzieżą? Czy dla tej grupy wiekowej albo nieco starszej też coś się znajdzie?
Temat osób młodych w kinie także się pojawi. Zaprosiliśmy do współpracy filmoznawczynię, dr Magdaleną Wichrowską. Jej letnia toruńska odsłona Movie Mówi Projekt „Kino niedojrzałe” jest próbą zerwania ze schematem popularnego zjawiska filmowego „coming of age movie”. Filmy te są z reguły portretem pokolenia i koncentrują się na rytuałach przejścia, dojrzewania do dorosłości. Obecnie kino coraz chętniej i częściej sięga po temat niedojrzałości w szerszym ujęciu, ze swadą portretując ją u nastolatków, dwudziesto-, trzydziesto- i czterdziestolatków, niepewnie funkcjonujących we współczesnym świecie, w którym na próżno szukać stałych punktów odniesień.